Ο Roald Dahl, ήταν Βρετανός συγγραφέας νορβηγικής καταγωγής, που έγραψε τόσο βιβλία όσο και σύντομες ιστορίες και θεατρικά έργα. Έγινε ευρύτερα γνωστός κατά τη δεκαετία του 1940 γράφοντας βιβλία για παιδιά και για ενήλικες. Πολέμησε ως πιλότος της ΡΑΦ στην Ελλάδα κατά τη Γερμανική εισβολή τον Απρίλιο του 1941.

Γεννήθηκε το 1916 στο Λάνταφ του Κάρντιφ στην Ουαλία. Οι γονείς του, ο Harald Dahl και η Sofie Magdalene Dahl (το γένος Hesselberg) ήταν νορβηγικής καταγωγής. Η οικογένεια Νταλ έφυγε από τη Νορβηγία και εγκαταστάθηκε στο Κάρντιφ τη δεκαετία του 1880. Ο Ρόαλντ πήρε το όνομά του από τον εξερευνητή της Αρκτικής τον Ρόαλντ Αμούνδσεν, ο οποίος εκείνη την εποχή θεωρούνταν εθνικός ήρωας. Ο Νταλ μιλούσε νορβηγικά με τους γονείς του και τις αδελφές του. Ο Ρόαλντ και οι αδελφές του βαπτίστηκαν στη νορβηγική εκκλησία του Κάρντιφ, στην ενορία της οποίας ανήκαν οι γονείς τους.

Το 1920 όταν ο Ρόαλντ ήταν μόλις τεσσάρων ετών, πέθανε η επτάχρονη αδελφή του Άστρι από σκωληκοειδίτιδα. Ένα μήνα αργότερα, πέθανε και ο 57χρονος πατέρας του από πνευμονία, ως επακόλουθο του πένθους από το θάνατο της κόρης του. Παρόλ’ αυτά, η μητέρα του Νταλ αποφάσισε να μην επιστρέψει στους συγγενείς της στη Νορβηγία αλλά αποφάσισε να μείνει στην Ουαλία, καθώς επιθυμία του θανόντος συζύγου της ήταν τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε βρετανικά σχολεία.

Το πρώτο σχολείο στο οποίο φοίτησε ο Νταλ ήταν το Καθεδρικό Σχολείο του Λάνταφ. Στην ηλικία των οκτώ ετών, ο Ρόαλντ και τέσσερις από τους φίλους του χτυπήθηκαν με βέργα από τον διευθυντή του σχολείου ως τιμωρία, καθώς είχαν τοποθετήσει ένα ψόφιο ποντίκι σε ένα βάζο με καραμέλες στο συνοικιακό κατάστημα που ανήκε σε μία «κακιά και μισητή» γριά που λεγόταν Πράτσετ (η σύζυγος του σιδηρουργού Πράτσετ). Αυτό το περιστατικό έμεινε στη μνήμη των αγοριών ως “Great Mouse Plot of 1923” – «Η εν έτει 1923 μεγάλη συνωμοσία του ποντικιού», βιβλίο του Νταλ που γράφτηκε ως αποτέλεσμα αυτής της ανάμνησης.

Στη συνέχεια, ο Ρόαλντ φοίτησε σε αρκετά οικοτροφεία στην Αγγλία, μεταξύ αυτών στο σχολείο Saint Peter’s στο Weston-super-Mare . Οι γονείς του Ρόαλντ επιθυμούσαν να φοιτήσει σε ιδιωτικό σχολείο και το μόνο κοντινό σε απόσταση σχολείο ήταν αυτό, χάρη στην τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση στο κανάλι του Μπρίστολ. Τα σχολικά του χρόνια στο Saint Peter’s ήταν μία δυσάρεστη εμπειρία για το Ρόαλντ. Νοσταλγούσε την οικογένειά του και έγραφε στη μητέρα του σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ωστόσο, ποτέ δεν τής αποκάλυψε τη δυστυχία που ένιωθε, φοβούμενος τη λογοκρισία του σχολείου. Μόνο μετά το θάνατό της ανακάλυψε ο Ρόαλντ ότι η μητέρα του είχε φυλάξει όλα τα γράμματά του, δένοντάς τα σε μικρά δέματα που συγκρατούνταν με μία πράσινη ταινία . Αργότερα, φοίτησε στο σχολείο Ρέπτον στο Ντέρμπισαϊρ, όπου – σύμφωνα με τη νουβέλα του «Αγόρι» – ο Τζέφρι Φίσερ χτύπησε δυνατά τον φίλο του Νταλ Μάικλ. Ο Φίσερ αργότερα έγινε Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι, πράγμα το οποίο έκανε τον Νταλ να «αμφισβητήσει τη θρησκεία, ακόμη και το Θεό».

Ο Νταλ ήταν πολύ ψηλός, με ύψος 1.98μ ως ενήλικας. Είχε έφεση στον αθλητισμό και εξελέγη ομαδάρχης στα αθλήματα των Φάιβς και της τοιχοσφαίρισης. Παράλληλα ήταν μέλος της ομάδας ποδοσφαίρου. Τα παραπάνω συνετέλεσαν στη δημοτικότητά του. Συγχρόνως επέδειξε ενδιαφέρον για τη φωτογραφία. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του, το εργοστάσιο σοκολάτας «Κάντμπουρι» συνήθιζε κατά καιρούς να αποστέλλει στο σχολείο κουτιά με νέα είδη σοκολάτας, έτσι ώστε να δοκιμαστούν από τους μαθητές. Ο Νταλ ονειρευόταν να εφεύρει ένα νέο είδος σοκολάτας που θα έκανε τον ίδιο τον κ. Κάντμπουρι να του απευθύνει τα συγχαρητήριά του. Το γεγονός αυτό ενέπνευσε τον Νταλ να συγγράψει το τρίτο βιβλίο του για παιδιά «Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας».

Κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, ο Νταλ περνούσε τις καλοκαιρινές του διακοπές στη γενέτειρα των γονιών του, τη Νορβηγία, απολαμβάνοντας κυρίως τα φιόρδ. Η παιδική του ηλικία περιγράφεται στο αυτοβιογραφικό του έργο «Boy: Tales of Childhood» – «Αγόρι: Ιστορίες παιδικής ηλικίας».

Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, ο Ρόαλντ πέρασε τρεις εβδομάδες κάνοντας περιήγηση στο Νιουφάουντλαντ, παρέα με μία ομάδα που ονομαζόταν «Εξερευνητική Ομάδα Ιδιωτικών Σχολείων». Τον Ιούλιο του 1934 προσελήφθη ως υπάλληλος της Royal Dutch Shell Petroleum Company.

Περατώνοντας δύο χρόνια πρακτικής στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Νταλ μετατέθηκε στο Νταρ ες Σαλάμ στην Ταγκανίκα (η σημερινή Τανζανία). Έμενε σε ένα πολυτελές σπίτι της Shell μαζί με άλλους δύο υπαλλήλους της εταιρίας, έχοντας στη διάθεσή τους ένα μάγειρα και προσωπικούς οικιακούς βοηθούς. Κατά την εκτέλεση της εργασίας του που ήταν η προμήθεια πετρελαίου σε πελάτες της Τανγκανίκα, συνάντησε μεταξύ άλλων ένα περίεργο είδος φιδιού καθώς και λιοντάρια.

Το πρώτο του έργο δημοσιεύτηκε στην Αμερική το 1942 κι ήταν η προσωπική του αφήγηση απ’ το ατύχημά του στη Λιβύη. Ο συνάδελφός του Σ. Φόρεστερ με τον οποίον εργάζονταν στην Αμερική στην Υπηρεσία Πληροφοριών τον έπεισε να δώσει τον τίτλο : ‘Καταρριπτόμενος στη Λιβύη’ (Shot down over Libya), αν και ο Νταλ προτιμούσε τον χλευαστικό τίτλο ‘Piece of Cake’ για τις πολύ δύσκολες στιγμές που έζησε σε εκείνη την περιπέτεια. Ο παραπάνω τίτλος ‘Piece of Cake’ εντούτοις χρησιμοποιήθηκε στη δεκαετία του 90 για την παραγωγή μιας τηλεοπτικής σειράς με αεροπόρους της ΡΑΦ που δεν σχετίζονταν σε περιεχόμενο με το βιβλίο του Νταλ. Ακολούθησε το βιβλίο του ‘Going Solo’ που αναφέρεται στην αεροπορική και πολεμική του εμπειρία.

Είναι λίγο γνωστό ότι ο Νταλ είναι ο δημιουργός των Gremlins. Το 1943 έγραψε ένα βιβλίο όπου κάτι παράξενα τερατάκια μπαίνουν μέσα στα αεροπλάνα της ΡΑΦ για να κάνουν ζημιές. Η εταιρεία του Ντίσνεϋ αγόρασε τα δικαιώματα, αλλά θα περάσουν κάπου 50 χρόνια μέχρι που να γίνει η αντίστοιχη ταινία όπου χρησιμοποιήθηκε μεν ο τίτλος αλλά όχι και το πλήρες σενάριο απ’ την ιστορία του Νταλ.

Θα ακολουθήσουν τα έργα για παιδιά, που τον έκαναν διάσημο: ‘Charlie and the Chocolate Factory’, ‘Matilda’ και ‘James and the Giant Peach’. Το ‘Matilda’ γυρίστηκε κωμική ταινία το 2000 με τον ηθοποιό Ντάνυ ντε Βίτο και δανείστηκε το όνομα και το πνεύμα της υπόθεσης του βιβλίου του Νταλ. Το ‘Charlie and the Chocolate Factory’ είναι έργο που παίζεται μέχρι σήμερα για τα παιδιά και γυρίστηκε επίσης ταινία με τον ηθοποιό Τζην Ουάιλντερ με τον τίτλο ‘Willy Wonka & the Chocolate Factory’. Μέρος της μουσικής της ταινίας, τα παιδικά τραγούδια του έργου, ανήκει επίσης στον Νταλ.

Ακολούθησε στα 1960 μια περίοδος με έργα για μεγάλους τύπου ‘θρίλερ’. Σχεδόν όλα κατέληξαν σε σενάρια της αμερικανικής τηλεόρασης στις σειρές ‘Twilight Zone’ και ένα από αυτά, το ‘Ο Άνθρωπος από τον Νότο’, γυρίστηκε ταινία με πρωταγωνιστές τους Στηβ Μακ Κουίν και Πήτερ Λώρε. Είναι ακόμα πιο άγνωστο στο κοινό ότι το έργο Τζέημς Μποντ ‘Ζεις μονάχα δυο φορές’ βασίζεται σε δημιούργημα του Νταλ το οποίο υιοθέτησε ο συγγραφέας Ιαν Φλέμινγκ: το όνομα του Νταλ αναφέρεται επίσημα στη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας. Το ίδιο συνέβη και με το ‘Chitty Chitty Bang Bang’ το μαγικό αυτοκίνητο, που γυρίστηκε ταινία με τον ηθοποιό και χορευτή Ντικ Βαν Ντάικ.

Στο αγγλοσαξωνικό κοινό το όνομα του Ρόαλντ Νταλ είναι ήδη μια πασίγνωστη και καθιερωμένη μορφή συγγραφέα. Το 2002 στο Κάρντιφ της Αγγλίας μια παραλιακή πλατεία μετονομάστηκε σε ‘Roald Dahl Plass’ (Plass είναι η νορβηγική λέξη για την πλαζ) και το 2005 άνοιξε το ‘Roald Dahl Museum and Story Centre’ στο Great Missenden χάριν της παγκόσμιας προσπάθειας περιορισμού του αναλφαβητισμού.